Kochają swe wspomnienia.-i dzieląc się nimi z przyjaciółmi ze sportowych czasów, wzmacniają je jeszcze bardziej.: Czasem wręcz,je mistyfikują: posłuchajcie typowej’ opowieści dawnego mistrza i skonfrontujcież jakimś obiektywnym zapisem historycznym. A może lepiej pozwolić na tę.odrobinę blagi?Bo kiedy- znudzi nas sama ’ czynność sportowa (lub wiek czy zdrowie nam na nią nie pozwala); kiedy przeminęły wyniki ire- kordy; kiedy’poczujemy żal za zmarnowaną (rzekomo) przez sport młodością — wtedy należałoby porzucić sport na zawsze. Nie pomoże tu rutyna, wieloletnie działanie zawodowe. Niechęć ba, nienawiść, do sportu:., będziemy mieli wypisaną na twarzy.Znam takich ludzi, skądinąd wzorowych biurokratów sportu.. Wystarczy spojrzeć im w oczy. Nic z tego co lubimy, nu; zostało w ich sercu
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.
Leave a Reply