TEMPERATURA WEWNĘTRZNA

Na południowych obszarach Związku Ra­dzieckiego w ciepłej porze roku, przy tempe­raturze powietrza wyższej niż 33 °C (średnia temperatura skóry), oprócz ciepła uzyskiwane­go ze spalania substancji pokarmowych orga­nizm otrzymuje ciepło z otoczenia poprzez kon­wekcję, pochłanianie, a także wraz z wdycha­nym powietrzem. Aby temperatura wewnętrz­na organizmu pozostała stała, łączna ilość uzyskanego ciepła powinna być zrównoważona jego stratą przez parowanie potu z powierzchni ciała. W tej samej porze roku w środkowych obszarach Związku Radzieckiego ilość ciepła uzyskanego przez organizm jest 2—2,5 raza mniejsza wskutek niższej temperatury powie­trza i zmniejszenia ilości pochłanianej energii słonecznej, a ponadto organizm traci jeszcze ciepło w drodze konwekcji (z wyjątkiem po­łudniowej pory dni upalnych). Należy zazna­czyć, że dotyczy to człowieka całkowicie obna­żonego.