Bardzo wiele gorących wód mineralnych (szczaw, siarkowodorowo-węglanowyeh, chlorkowych, siarczanowych, zawierających duże ilości żelaza, aluminium, a czasem i arsenu) znajduje się na obszarach z czynnymi wulkanami; w Związku Radzieckim występują one na południowym wschodzie Kamczatki i na Wyspach Kurylskich.Na obszarach aktywnych wulkanicznie i młodych (w geologicznej skali czasu) występują gorące źródła o temperaturze 70—90°C. Są to wody szczelinowe, których wypływ na powierzchnię związany jest z głębokimi pęknięciami w skorupie ziemskiej w ostatniej fazie orogenezy alpejskiej, która trwa do dziś. Niekiedy wody te wypływają z bardzo dużych głębokości. Przypuszcza się, że powstają one z wód pochodzących z opadów atmosferycznych, które szczelinami przeniknęły w głąb skorupy ziemskiej. Istnieje też hipoteza, że w tworzeniu tych wód bierze udział nie woda powierzchniowa, ale tzw. woda juwenilna, powstająca z pary wydzielanej przez magmę przy jej ochładzaniu, kiedy w szczelinach Ziemi styka się ona z chłodniejszymi skałami.
GORĄCE WODY MINERALNE
